Boekrecensies 691-720

691. Arnaldur Indridason - Grafteken

Een vrijend stelletje vind op een begraafplaats het bont en blauwe lijk van een verslaafd meisje op het graf van IJslands belangrijkste vrijheidsstrijder Jon Sigurdsson. Het team van inspecteur Erlendur gaat op zoek naar de moordenaar. Erlendur denkt dat het meisje bewust op het graf is neergelegd: Sigurdsson kwam uit de Westfjorden en hij denkt dat het (nog onbekende) meisje daar ook vandaan komt. Uiteindelijk blijkt het een dwaalspoor dat hem echter wel op de goede weg brengt. Langzaam maar zeker komen ze achter de identiteit van het meisje, haar levensverhaal en de mensen met wie ze omging. Daar blijken een aantal behoorlijk hooggeplaatste dan wel invloedrijke personen bij te zijn. Een van de verdachten, die naar algemeen aangenomen wordt de grootste drugsimporteur van het eiland is, wordt vlak na zijn eerste verhoor ontvoerd. Daardoor komt er nog meer druk op het onderzoek te staan, want moorden en ontvoeringen zijn niet bepaald alledaagse gebeurtenissen in het rustige IJsland. Uiteindelijk blijkt de sleutel van de oplossing van de moord te liggen bij Janus: een vriendje van het vermoorde meisje die haar de laatste jaren meermaals opgevangen heeft.

Indridason schetst als gewoonlijk weer een weinig opwekkend beeld van de zelfkant van de IJslandse samenleving en de dingen die mensen doen om geld te verdienen. Een goed doortimmerd verhaal met een schurk die zo slecht is dat je zou willen dat zijn ontvoerder iets meer ballen had gehad en hem inderdaad omgelegd had. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

692. William Faulkner - Het geluid en de drift

Het boek beschrijft het leven van de familie Compson in het zuiden van de Verenigde Staten in het begin van de 20e eeuw. De geschiedenis wordt (niet chronologisch) beschreven door de ogen van de geestelijk gehandicapte zoon Benjamin, de zoon die op het punt staat zelfmoord te plegen Quentin en de bijzonder cynische en sarcastische zoon Jason. Dan is er nog de dochter Caddy die een buitenechtelijk kind krijgt (dat om de verwarring compleet te maken ook Quentin heet), moeder Caroline die alleen maar heel veel medelijden heeft met zichzelf en lijdt aan veel ingebeelde kwalen en de alcoholistische vader Jason sr. En het hele gezin wordt draaiende en bij elkaar gehouden door de zwarte huishoudster Dilsey die met strenge hand regeert over haar man en (klein)zonen. Tussen de regels door lezen we hou het gezin teloor gaat.

Het boek maakt gebruik van de "stream of conciousness" techniek: de gedachten volgen elkaar op, meestal niet in chronologische volgorde en in het geval van de eerste 2 hoofdstukken ook nog eens geschreven door "gekken", dus er is soms geen touw aan vast te knopen, mede omdat het Amerikaans dialect uit de zuidelijke staten van de VS betreft. Uiteindelijk heb ik het boek maar in het Nederlands uit de bibliotheek gehaald en uit de uitleg van de vertaler achterin bleek inderdaad dat ik werkelijk niets van het eerste hoofdstuk (een kwart van het boek) begrepen had. Dus uithuilen en overnieuw beginnen. En toch is het een mooi boek met steeds nieuwe lagen en puzzelstukjes die op hun plaats vallen, maar wel een boek waar je je volle aandacht bij moet houden.

Terug naar de lijst met boekrecensies

693. Ise Maron - Galgenveld

Op een mistige ochtend wordt Kyra Slagter, eindexamenstudente VWO in Amsterdam Noord, gebeld door haar broer dat er bij de pont over het IJ een lijk hangt. Kyra wil na haar middelbare school dolgraag forensisch rechercheur worden dus ze spoedt zich naar de plaats delict, waar ze de politierechercheur Maud Mertens voor de voeten loopt en de dode herkent als haar tekenleraar Mark Gaullier. Hij is op gruwelijke wijze verminkt en gestikt. Maud Mertens zoekt de reden in wraak vanwege nogal pornografisch aandoende schilderijen van jonge meisjes, Kyra is er van overtuigd dat er iets anders achter steekt. Als even later ook de "handige jongen" IJzer verdwijnt en in meerdere stukken weer teruggevonden wordt weet Kyra zeker dat er een financieel conflict aan de moorden ten grondslag ligt. Ondertussen werkt de politie met man en macht om de zaak op te lossen en volgt alle mogelijke leads. Uiteindelijk komen alle verhalen tezamen in een bloedstollend einde waar niemand echt ongeschonden uitkomt. 

Een lekker spannend boek dat gemakkelijk wegleest na het "werk" van het vorige boek. Misschien niet hoge literatuur, maar spannend genoeg en als Amsterdammer natuurlijk leuk dat het zich in je eigen stad afspeelt.

Terug naar de lijst met boekrecensies

694. Lee Child - Personal

Jack Reacher heeft in zijn verleden als militaire politie ooit een scherpschutter achter slot en grendel weten te krijgen. Nu lijkt het erop dat deze John Kott als ingehuurde scherpschutter een aanslag gaat plegen tijdens een G8 top in Londen. Hij heeft al een schot gewaagd op de Franse president, maar daar bleek een nieuw type bulletproof glas omheen te zitten. Aan Jack en zijn onvermijdelijke vrouwelijke sidekick Casey Nice de taak om Kott op te sporen en uit te schakelen. Daarvoor moeten ze wel afrekenen met de halve Londense maffia, inclusief een kleerkast van 2 meter 10, wat ze met het nodige improvisatievermogen en geweld lukt. En dan blijkt dat het voor Kott allemaal wel heel persoonlijk is...

Lee Childs staan altijd garant voor veel actie, onmogelijke situaties en elke 8 pagina's een stevige knokpartij, maar deze deze keer valt actie zwaar tegen. Het is geen onplezierig tussendoortje, maar heeft zeker niet de spanning van de vorige boeken die ik van hem gelezen heb.

Terug naar de lijst met boekrecensies

695. Jan Vantoortelboom - Meester Mitraillette

David Verbocht wordt geboren aan het eind van de negentiende eeuw in Vlaanderen. Als hij een jaar of 6 is komt er een broertje bij en ondanks dat Henri (bijnaam "Rattekop") soms een enorm irritant mannetje is doen ze meer dingen samen dan je zou verwachten met zo'n leeftijdsverschil. Samen ontdekken ze het bos achter het ouderlijk huis en komen ze in contact met een Zuid-Afrikaanse vrouw, Myrthe Elverdinge, die allemaal spannende exotische dingen in haar huis heeft. De puber David wordt heimelijk verliefd op haar tot het helemaal mis gaat en Henri het leven laat.

Enige jaren later gaat David als jonge schoolmeester werken op een katholieke jongensschool in de buurt van Ieper. Hij krijgt een kleine klas met jongens van een jaar of 10-12, die hij op een -zeker voor die tijd- bijzondere manier lesgeeft. Met een jongen in het bijzonder, Marcus Verschoppen, heeft hij meteen vanaf het begin een hechte band. Marcus is de beste leerling van de klas, een dromer, denker en tekenaar, maar vader Verschoppen vindt vooral dat hij sterker en harder moet worden. Omdat David elke zondag lange wandelingen maakt (in plaats van in de kerk zit, tot groot ongenoegen van meneer pastoor) vragen Marcus' ouders of hij mee mag lopen. Al snel blijkt dat Marcus' liefste wens is om te leren zwemmen en David begint hem stiekem les te geven. Maar weer slaat het noodlot toe...

Na een verblijf in een inrichting komt David, nog steeds een jonge man van eerste helft 20, in de hel van de Eerste Wereldoorlog terecht. Hij klaagt niet, overleeft langer dan de veteranen van zijn bataljon voor mogelijk houden, maar heimelijk blijft hij denken aan Godelieve, de moeder van Marcus. Als het bataljon een avond verlof krijgt besluit David haar op te zoeken. En dan gaat het voor de derde en nu fatale keer mis....

Een schitterend mooi boek: prachtig gegeven, maar vooral prachtig geschreven en beschreven. Volkomen terecht DWDD boek van de maand geweest.

Terug naar de lijst met boekrecensies

696. Robert Galbraith - The cuckoo's calling

Comoran Strike is a veteran from the British army with half a leg missing, a huge debt, a girlfriend that has just left him, a detective agency that does not run too well and now he also gets a secretary that he does not want. But then a new client wlks in: he is the brother of supermodel Lula Landry who fell from her balcony three months ago. The police has ruled it as a suicide, but the brother does not believe it. So he asks Strike to look into the case. He ends up in a hornet's nest with more potential suspects than you can imagine: the drug-addicted boyfriend, a famous rapper that has a crush on her, a gay fashion designer, a homeless friend from the psychiatric ward, her uncle, her brother, her real mother and there is supposed to a father somewhere in the picture as well. Slowly Strike, helped by his secretary Robin who he finds is more useful than he ever imagined, starts to unravel the mystery until the case comes to a surprising conclusion.

By now it is widely know that Robert Galbraith is the pseudonym of J.K. Rowling the author of the Harry Potter series (for those two people who do not know who J.K. Rowling is). She has done a wonderful job describing the shallow world of supermodeling and what happens to you when you are rich and famous. The detective story does not develop too fast, but the description of all the characters keeps it interesting and the story twists and turns until the very end.

Terug naar de lijst met boekrecensies

697. Michael Connelly - The burning room

Harry Bosch is nearing his retirement when he gets yet another rookie to mentor. Lucy Soto is a bit of a hero in the force after killing 2 villains in a stand-off. The work cold cases, but this victim is still warm: after being shot the mariachi guitar player finally succumbs to the bullet that hit him 10 years ago. At that time it was ruled a stray bullet from a gang war, but now they find that the bullet is not from a handgun but from a hunting rifle, putting a completely different perspective on the case. And in the meantime Lucy is trying to solve the arson that put her kindergarten on fire and ruined her youth. As there are alternate developments in both cases, they can move them both forward. With smart thinking, clever detective work, good teamwork and some luck they are eventually able to solve both cases, but it is difficult to make arrests. And of course a cliffhanger at the end…

Another solid Harry Bosch that makes you want to read on. “Lucky Lucy” is an interesting sidekick. I hope this is not the last one with this team.

Terug naar de lijst met boekrecensies

698. C.J. Sansom - Mist over Londen

...dan zouden we situatie gehad kunnen hebben zoals beschreven in dit boek. Het is 1952 en langzaam maar zeker verstevigt Berlijn zijn greep op het Verenigd Koninkrijk. De Joden krijgen het steeds moeilijker, het Gemenebest dreigt uit elkaar te vallen en de enorme belastingen en werkloosheid drukken zwaar op de Engelse bevolking. Churchill leidt het Engelse verzet, dat bestaat uit een mengelmoes van communisten, labourmensen, conservatieven en mensen die het gewoon niet met hun geweten kunnen verenigen wat er gebeurt. David Fitzgerald en zijn studievriend Geoff spioneren voor het verzet, maar het wordt pas echt een probleem als op hetzelfde moment David een document dat hij gefotografeerd heeft verkeerd opbergt, zijn oude studievriend Frank Muncaster een geheim krijgt te horen van zijn broer dat tot elke prijs uit de handen van de Duitsers moet blijven en zijn vrouw hem verdenkt van een verhouding met de dame van het archief. Dus probeert het verzet Frank uit handen van de Duitse nazi Gunther te houden: David ontvlucht samen met Geoff werk en vrouw om Frank op te halen en dwars door Engeland naar de kust te brengen. Daarbij worden ze geholpen door Natalia van het verzet en een typisch Engels fenomeen: een enorme mist die Londen 5 dagen lang in zijn greep houdt. Uiteindelijk komt alles tot een climax op het strand bij Brighton.

De schrijver heeft een alternatieve werkelijkheid geschapen, maar is dicht bij de echte werkelijkheid gebleven: de Grote Mist van Londen heeft ook echt plaatsgevonden in december 1952, de figuren die in het Engelse kabinet zitten hadden daar ook zeer wel kunnen zitten en Hitler leed ook in werkelijkheid het laatste jaar van zijn leven aan de Ziekte van Parkinson. Het is een boeiend boek met typisch Engelse types en een hoop stof tot nadenken wat er zou zijn gebeurd als Engeland inderdaad niet doorgevochten had tegen Duitsland. Overigens is die mist geen wonder: er wordt wat afgerookt in het boek! 

Terug naar de lijst met boekrecensies

699. Ionica Smeets - Het axacte verhaal, wetenschapscommunicatie voor bèta's

Ionica Smeets is één van de twee (voormalige) wiskundemeisjes die echte wetenschapsdingen haarfijn uit kunnen leggen en daarbij ook nog heel grappig en normaal zijn.  En als je dan zelf bèta bent en zo af en toe met de pers in aanraking komt kan het helemaal geen kwaad om eens te kijken hoe echt goede communicators als Freek Vonk, Robbert Dijkgraaf en natuurlijk Ionica Smeets zelf dat doen. Het boek staat boordevol voorbeelden van hoe het wel, maar vooral hoe het niet moet. Sommige zijn zeer herkenbaar en hilarisch: oude professoren die hun betogen beginnen met "Reeds bij de Oude Grieken...", presentaties die beginnen met een slide over de structuur van de presentatie (en ik moet zeggen dat onze studenten van de VU nog steeds een vol punt van de VU krijgen als ze dat doen, schande!). Zoals Smeets terecht opmerkt over het laatste: als dat nodig is moet je misschien je presentatie wat eenvoudiger maken. Maar ook tips waar je echt wat aan hebt. Een boek dat ik zeker aan al mijn collega's (en een paar in het bijzonder, ik noem geen namen) uit zal lenen om ze eindelijk eens duidelijk te maken wat ik al jaren loopte zeggen: het mag best wat ongenuanceerder zolang het verhaal maar klopt.

En dan nu de conclusie (en die had dus aan het begin gemoeten): een heel handig boek dat je in een vloek en een zucht uitleest en waar je toch wijzer van wordt. Een must voor iedere wetenschapper die zijn verhaal ook bij het grote publiek duidelijk over het voetlicht wil brengen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

700. Robert Galbraith - The silkworm

Owen Quine is vain author, who thinks he is the greatest writer in the world, but in reality his debut was his best book and after that he has mainly lived on the pockets of his publisher and the income from some creative writing classes that he has given. At home he has a mousy wife and a retarded daughter, Orlando. Even though he loves Orlando, he regularly disappears to either his girlfriend or a hotel where he takes a time out. Then one day he writes his masterpiece, submits it to his publisher and some other people and disappears without returning home. After 10 days his wife becomes really worries and hires Cormoran Strike, the private detective that also featured in The Cuckoo's calling, to try and find her husband. He succeeds, but it too late to save Quine, who has died in a rather horrible way. While the wife is arrested by Scotland Yard, Strike tries to find out who the real murderer is. there are many people that wish Owen dead and Strike has to dig deep into the literary world to find the real murderer. And all of that during a gruelling winter and with a bad knee that can hardly support his artificial lower leg. Luckily there is his secretary/right hand Robin to take care of many issues for him.

The second book by J.K. Rowling under her pseudonym Robert Galbraith. And another look into a subgroup of English society. A very well-written book that is not your average detective, but still very enjoyable.

Terug naar de lijst met boekrecensies

701. Iris Murdoch - The sea, the sea

Charles Arrowby moves to a house on the seaside after his retirement as a director and actor. He is a person known from television, which impedes his contact with the villagers. He tries to settle in in his new house and find a new rhytm in his life, which mainly consists of writing his memoirs, swimming in the rather rough sea, cooking his meals and drinking substantial amounts of alcohol. Every now and then friends and ex-lovers from his former life visit him. And then one day he meets the girl that was his Big Love during his teenage years. Hartley is married for ages to Ben, but Charles is convinced that she has a bad marriage with Ben abusing her. Then she tells him that her adopted son Titus has left the house and that she cannot trace him. And lo and behold: Titus shows up at Charles' house and he even is a nice lad. All this leads to Charles having more and more delusions that he can convince Hartley to join him and Titus and leave Ben. It even comes so far that he kidnaps Hartley and locks her up, but the only she wants is going back to Ben. Eventually Charles' nephew James, the only sane person in Charles' entourage convinces him to return Hartley home. But Charles keeps dreaming that Hartley will return to him one day. Even two disturbing events in which the sea plays a crucial role cannot change his conviction, until Ben and Hartley take a drastic decision. In the meantime Charles is getting crazier and crazier, also under the influence of the ever pounding waves. In the postscript Charles has returned to London and looks back on this episode in his life. Even though he is still not completely sane, he is much more in touch with reality than he was at the sea.

A beautifully complex novel that contains so many story lines that it is very difficult to do it justice in a short review. All characters, both human and non-human (the sea) are described with all their complexities and interactions. A novel that is more than 35 years old but still not outdated. Not a fast read: especially the middle part where Charles is completely obsessed with Hartley are sometimes chafing so much that you have to put the book away for a little while. But that is also the strength of a good author. I'm very glad I read this one.

Terug naar de lijst met boekrecensies

702. Graeme Simsion - The Rosie Effect

Don Tillman, the Asperger assistent professor of The Rosie Project, now lives with Rosie in a small appartment New York. And then one day Rosie announces that she is pregnant. Don is completely overwhelmed and does not really know how to react. So he starts another project, called BUD: Baby Under Development. And that is also the name they give to the foetus. Don finds a bigger appartment and -without telling Rosie- moves their stuff over. And while Bud is growing, Don learns how to deliver (a calf), reads a complete obgyn handbook, observes and films children in a playground (not a good idea), and gets involved in a research project in which a group of extreme lesbians try to prove that the second mother has the same effect on a baby as the father. In all cases it end in medium to mild disaster. But in the meantime he forgets the most important aspect, namely to support Rosie. His group of friends now includes Gene (recently divorded, from Australia, womanizer), Dave (a plumber with a pregnant wife) and George (the drummer of the Dead Kings and his landlord). All the things he does wrong in the BUD project he does right for his friends. But Rosie more and mores comes to the conclusion that Don is not suitable as a father. She even tries to travel back to Australia to become a single mother, but this is prevented by Don in his own unique and unintended way. And then she sees the Lesbian Mothers Project and also some contributions from Don's friends...

A book with some hilarious moments again. Of course not as surprising as The Rosie Project, but still very much worth reading.

Terug naar de lijst met boekrecensies

703. Adriaan van Dis - Ik  kom terug

De moeder van Adriaan van Dis wil niets liever dan dood: ze is wel klaar met het leven, maar de dokter wil haar niet helpen en de medewerkers van het verzorgingshuis vinden haar lastig en dus probeert ze haar zoon over te halen om haar  te helpen. Ze probeert het verhaal van haar leven te ruilen tegen pillen om zich mee van kant te maken. Maar ook daarin is ze dubbel: als ze zich gaat versterven eet ze toch stiekem kippensoep. En ondertussen probeert Van Dis de complexe relatie met zijn moeder vorm te geven. Zij is getraumatiseerd uit het Jappenkamp gekomen, hij heeft nooit echt liefde van zijn moeder gehad. Wel moest hij mee naar allerlei seances, ontmoetingen met swami's, theosofenbijeenkomsten en meer van die dingen die hij onzin vindt, maar als brave zoon wel doet. En ook nu dwingt ze hem om als haar loopjongen te fungeren: amandelkrulkoekjes halen bij die ene bakker die de lekkerste maakt, ellenlange telefoongesprekken die dan opeens afgebroken worden. Langzaam maar zeker komt hij achter het verdichte verhaal van haar leven: haar verleden in Zeeuws-Vlaanderen en Indië, hun gezamenlijke verleden in het opvanghuis in de duinen en daarna in Het Gooi... Of tenminste wat zijn moeder wil dat hij te weten komt. Want als zijn halfzus uit Italië overkomt om het laatste stuk van het stervensproces te begeleiden wordt duidelijk hoe geraffineerd zijn moeder hem en zijn zus tegen elkaar probeert uit te spelen en ze het niet zo nauw neemt met de waarheid. Zijn zus zet doortastend het stervensproces in: op aardbeien en water houdt moeder het nog een tijdje uit, maar uiteindelijk overlijdt ze, haar kinderen met schulden achterlatend.

Een toch wel ontluisterend portret van een moeder en van de relatie tussen een moeder en haar zoon. Ook met minder compassie geschreven dan bij voorbeeld Knielen op een bed violen, waarbij Jan Siebelink ondanks alles een liefdevol portret van zijn godsdienstwaanzinnige vader neerzet. Misschien had Van Dis nog iets langer moeten wachten om meer afstand te scheppen tot zijn moeder.

Terug naar de lijst met boekrecensies

704. Annegreet van Bergen - Gouden jaren

Tussen 1950 en nu zijn er ongelofelijk veel dingen veranderd in het dagelijks leven. Ook als je met vrienden praat zijn er altijd van die "Oh, weet je nog dat..." momenten en je neefjes en nichtjes hebben geen idee wat een platenspeler, een telefoon met draaischijf  of fietsen met blokken op de trappers zijn. Annegreet van Bergen heeft al deze voorbeelden uit het dagelijks leven verzameld, in een flink aantal categorieën onderverdeeld en daar  zeer passende foto's bij gezocht. Een paar dingen die ik me ook ongeveer zo herinner: je toetje ("pap" = yoghurt of vla) in hetzelfde bord waarvan je je aardappels gegeten had met als gevolg een soort droge smurrie in je pap; macaroni met smac; de bakelieten telefoon met het altijd in de knoop zittende kringelsnoer hing op de gang (bij mijn oma, bij ons stond hij al heel modern in de huiskamer), de televisie zond 24 uur uit (per week, dat dan weer wel); mijn vader kwam iedere week braaf met zijn loonzakje naar huis en kreeg dan van mijn moeder zakgeld; de melkboer en de bakker kwamen langs de deur en Kingcorn brood was inderdaad niet te vreten. En zo staan er nog honderden voorbeelden in het boek, sommigen heel herkenbaar, anderen heel begrijpelijk en weer anderen heel mooi doorgerekend (het aantal verkeersdoden per jaar in de jaren '50 was equivalent aan 47000 doden per jaar nu als er geen maatregelen waren genomen zoals veiligheidsgordels en maximumsnelheden). Wat het oplevert is een feest der herkenning dat je -zeker met de Top 2000 op de achtergrond- terugbrengt naar je jeugd. Heerlijk voor mensen van mijn leeftijd, maar volgens mij ook een verbijsterend boek voor de jongere generatie. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

705. Isa Maron - IJskoud

In 2014 las ik deel 1 van de Noordzeemoorden, Galgenveld, en dat beviel zo goed dat ik rond oud en nieuw het net uitgekomen deel 2 gelezen heb. Het begint meteen gruwelijk: er verdwijnt een jongetje van 7 uit de kinderboerderij in amsterdam Noord. Zijn oppas is de beste vriendin van Kyra Slagter, die in deel 1 ook al betrokken was bij het oplossen van de moord op haar leraar. En gedurende de dagen erna verdwijnen er op onverklaarbare wijze jonge kinderen. Politierechercheur Maud Mertens en haar team vechten tegen de tijdsdruk terwijl heel Nederland op zijn achterste benen staat. Het blijft heel lang onduidelijk wat het motief van de ontvoerders is: er wordt geen losgeld geëist, en het is lang onduidelijk wat de overeenkomst tussen de kinderen is. Pas na heel lang speuren komt het inmiddels enorme opgeschaalde team erachter wat de overeenkomst is. Er volgt een wilde achtervolging, met steeds weer momenten dat de ontvoerders de  politie te slim af dreigen te zijn. Uiteindelijk is het goed denkwerk dat op het laatste moment de zaak oplost.

En ondertussen krijgt het verhaal van het gevonden meisje in Schotland dat in deel 1 gestart werd een vervolg. Langzaam kruipt ze uit haar schulp en aan het eind lijkt er een link te zijn met de derde verhaallijn, de verdwenen zus van Kyra Slagter. Kyra is ondertussen weer iets dichterbij de oplossing van de verdwijning

Een boek dat je vanaf het begin bij de strot grijpt en dat je in 1 ruk uitleest, dit smaakt naar meer. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

706. Russell Shorto - Amsterdam: A history of the world's most liberal city

Russell Shorto uses the history of Amsterdam to describe its origins as "the most liberal city in the world". This starts with the actual origins of Amsterdam as a hamlet drawn out of the marshes by Dutch farmers and tradesmen where everybody has to work together to make it happen. Then a miracle happens, quite literally, and Amsterdam becomesa destination for medieval pilgrims, with people from all over Europe preparing Amsterdam for the multicultural society that it is going to become in the future. International trade by ship is the next contributor to that, as is the fight against the Spaniards with Amsterdam becoming a freehaven for Iberian Jews. And on and on and on it goes and every time the people from Amsterdam are able to adjust and absorp all the new influences.

The book contains a lot of information on the history of my town (I feel I can say that after 23 years of living within its boundaries), but I think the author misinterprets the facts. Yes, Amsterdam is internationally the most visible Dutch city, but the mentality that Shorto describes as being typical for Amsterdam permeates the whole of the Dutch society. I grew up in the Alblasserwaard, a large lowlying area south of Rotterdam, where the fight against the water was permanent, everybody had strong, individual opinions and "act normal, then you act crazy enough" was the prevailing motto, just like in Amsterdam. Maybe cities offer more space for freethinking, but Erasmus came from Rotterdam, the first university was set up in Leiden and there are many other examples that show that Amsterdam may be the most outspoken, but that it is definitely not unique in its liberalism.

Terug naar de lijst met boekrecensies

707. Bill Bryson - The lost continent: travels in smalltown America

One of the earlier books of Bill Bryson (mid 1980s) in which he travels all over mainland USA during the Reagan era and looks at the changes in his home country through the eyes of an expat who has lived in England for a long time. He concentrates on the mid-West, but his travels take him all the way from New York to California. And the most amazing impressions for him are the things he encounters in smalltown USA, especially the names of the hamlets he travels through. He gets a lot of joy out of improvising names for these places (Colonoscopy) as well as out of comparing the characters of people from different states in which his home state Iowa of course compares very favourably to many other ones. And in between he reflects on his youth in Iowa. A book in the series Reizen zonder John (Geert Mak) and Travels with Charley (John Steinbeck), all written in different decades and in different styles, but together giving a good impression of the changes in America during the last 50 years. And of course Bill Bryson would not be Bill Bryson if he would not be able to make me laugh out loud every now and then.

Terug naar de lijst met boekrecensies

708. Arnaldus Indridadon - Nachtstad

Het zijn de jaren '60, Erlendur is nog een jonge agent met straatdienst, maar zijn belangstelling voor onderzoek zit er al in... In tegenstelling tot zijn collega's voelt Erlendur compassie voor de zwervers en alcoholisten van de stad. Op een dag wordt een van hen, Hannibal, gevonden in een veenplas. Alles wijst op een dom ongeluk, maar als Erlendur wat meer navraag gaat doen blijken er rare dingen te zijn gebeurd. Zo is Hannibals kelderruimte een keer bijna uitgebrand, zogenaamd omdat hij dronken in slaap was gevallen met een kaars aan, maar Hannibal had Erlendur verteld dat hij daar doodsbang voor was, dus nooit vuur maakte in zijn kelder. Wat volgt is een moeizame speurtocht naar de werkelijke oorzaak van Hannibal's dood. En er zijn genoeg verdachten: zijn buren bij de kelderruimte, medezwervers, de man van een verdwenen vrouw. Met de nodige volhoudendheid en wat geluk weet Erlendur uiteindelijk het hele verhaal boven tafel te krijgen.

Het verhaal hoe Erlendur, die we kennen als oudere inspecteur moordzaken uit de eerdere boeken van Indridason, inspecteur geworden is en een inkijkje in het begin van zijn (later mislukte) relatie. En vooral een mooie beschijving van de "nachtstad": de zelfkant van de samenleving van Reykjavik en hoe mensen proberen te overleven in die gruwelijke harde omgeving. Toch gaat het boek net iets te langzaam om ontzettend boeiend te zijn.

Terug naar de lijst met boekrecensies

709. Griet Op de Beeck - Kom hier dat ik U kus

Het boek beschrijft drie fases in het leven van Mona: haar jeugd ten tijde van het overlijden van haar moeder en de binnenkomst van stiefmoeder Marie, haar jongvolwassenheid in de tijd dat ze haar werk als dramaturg en een relatie met ene beroemde schrijver vorm moet geven en tenslotte de periode waarin ze de lijdensweg van haar vader begeleidt en probeert aan  alle eisen te voldoen die haar dramaqueen stiefmoeder, haar cokesnuivende baas en haar egoïstische partner aan haar stellen. Haar broer, waar ze in haar jeugd niets mee had is opgedroogd tot een leuke man met een geweldige vrouw, haar vader blijkt geheimen te hebben die ze niet achter hem gezocht had. Als vrouw met een (te) groot verantwoordelijkheidsgevoel probeert ze in alle fasen van haar leven aan de eisen van anderen te voldoen. Door als kind de grillen van haar gestoorde moeder goed te praten en haar stiefmoeder proberen te behagen. Als jongvolwassene cijfert ze zich weg voor haar baas en haar geliefde. En als volwassene gaat ze mee in de grillen van haar stiefmoeder, vertelt haar vader niet dat hij terminaal ziek is terwijl ze dat wel wil en accepteert ze dat ze door haar baas geschoffeerd en door haar partner op het tweede plan wordt gezet. Tot ze helemaal aan het eind komt ze (eindelijk) tot het inzicht dat het niet verboden is om soms voor jezelf te kiezen. Een schitterend mooi boek dat schrijnt, maar nergens echt te zwaar wordt. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

710. Lars Kepler - Stalker

Een stalker vermoordt op gruwelijke wijze vrouwen na eerst een filmpje op Youtube te hebben geplaatst waarbij de vrouwen door het raam gefilmd zijn. Inspecteur Margot Silverman, die op het einde van haar zwangerschap loopt, ex-commissaris Joona die er een onorthodoxe handelswijze op na houdt en psychotherapeut Erik Maria Bark, die gespecialiseerd is in hypnose, beginnen een race tegen de klok om nieuwe slachtoffers te voorkomen. De moorden lijken op een moord die jaren geleden is gepleegd, maar de dader daarvan zit opgesloten op in een psychiatrische kliniek en lijdt ook nog eens aan zwaar geheugenverlies, dus gemakkelijk is het allemaal niet. Langzamerhand blijkt dat alle slachtoffers toch iets gemeen met elkaar hebben, maar dat betekent nog niet dat het duidelijk is wie de dader is. Het komt zelfs zo ver dat Bark de hoofdverdachte is. Hij moet vluchten voor de politie, die hem het liefste af zou willen maken, maar tijdens zijn vlucht wordt duidelijk wie de dader is en tijdens een bloedstollende eindstrijd wordt de zaak uiteindelijk opgelost, maar de meeste hoofdpersonen komen er niet zonder kleerscheuren af.

Een bloedstollend spannend en lekker dik boek, dat echter zo af en toe wel wat minder expliciet had gemogen: het is toch wel duidelijk dat het allemaal erg gruwelijk is. Maar desalniettemin een lekker wegleesboek.

Terug naar de lijst met boekrecensies

711. David Nicholls - Us

Douglas Petersen en Connie zijn een middelbaar stel dat bijna 25 jaar getrouwd is en op het Engelse platteland woont. Hij werkt als wetenschapper bij een farmaceutisch bedrijf en maakt lange dagen, zij werkt part time in de kunst educatie en samen hebben ze een zoon van 17: Albert, Albie, Egg, een moederkindje dat vol in de puberteit zit. En dan dropt Connie midden in de nacht een bom: als Albie het huis uit gaat wil zij Douglas verlaten. Niet voor een ander, niet omdat ze niet meer van hem houdt, maar omdat ze hen niet samen oud ziet worden. Douglas, die nog steeds zielsveel van zijn vrouw houdt, probeert haar terug te winnen en nader tot zijn zoon te komen door een Grand Tour of Europe te organiseren: in moordend tempo met de trein langs een aantal culturele hoogtepunten en daarbij zo veel mogelijk musea bekijken. En dat is nou net waar Connie en Albie zich zo aan ergeren: dat alles op bijna autistische manier geregeld moet zijn. De reis loopt dus vanaf het begin steeds verder uit de hand, waardoor Douglas al zijn mooie plannen op moet geven en moet improviseren om er toch nog wat van te maken. Maar daar is uiteindelijk een echte crisis voor nodig. En ondertussen blikt Douglas terug op zijn leven en met name zijn relatie met Connie en met Albie: van het prille begin, via het zorgeloze deel, naar het kinderen krijgen en verliezen, het steeds harder werken om zijn gezin van de in zijn ogen nodige luxe te voorzien, tot het moment dat hij realiseert dat hij in een onontkoombare stroomversnelling naar de afgrond terecht is gekomen. 

Een boek dat werd aangeraden bij DWDD van een schrijver die ik niet kende (hij heeft ook maar 3 boeken op zijn naam staan). Een boek dat niet snel leest -ik snap ook niet waarom- maar wel heel mooi is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

712. Joris Luyendijk - Dit kan niet waar zijn

Twee jaar lang probeerde Joris Luyendijk in opdracht van The Guardian de wereld van het grote geld te doorgronden: hij nestelde zich in het financiële hart van de grote banken in Londen, The City. Hij sprak met talloze insiders, maar op een enkeling na wilde niemand met naam en toenaam, of zelfs maar herkenbaar, op zijn blog vermeld worden. Luyendijk probeert uit te vinden wat de achtergronden zijn van de bankencrisis van 2008 en of het weer zou kunnen gebeuren. Tot zijn totale verbijstering blijkt de bankensector een totaal ongestuurde verzameling individuen, die voor het grootste deel wel zagen wat er gebeurde, maar niet ingrepen. Hij verdeelt de bankenwereld in 5 typen: de tandenknarsers, die het eigenlijk niet eens zijn met wat er gebeurt maar daar niet de consequenties  uit trekken; de neutralen, die zien wat er gebeurt maar business as usual doorgaan met hun eigen werk; de Masters of the Universe, die het contact met de dagelijkse wereld kwijt zijn en denken dat ze alles kunnen maken; de waanbankiers, die zelfs het contact met de werkelijkheid kwijt wijn; en de koele kikkers, die alles zien als een spel en hun hele leven in transacties indelen. Daarnaast zijn er allerlei mechanismen die ten diepste niet kloppen: accountantskantoren met consultancyafdelingen die advies geven aan dezelfde bedrijven die ze controleren; banken die voorkennis hebben omdat ze diverse afdelingen hebben met werkzaamheden die eigenlijk strikt gescheiden zouden moeten zijn; en banken die "too big to fail" zijn, dus die niet om mogen vallen waardoor zij de risico's nemen en de belastingbetaler die moet ophoesten als het mis gaat. 

De uiteindelijke conclusie is dat we in 2008 met z'n allen echt langs de afgrond zijn gegaan en dat de maatregelen die genomen zijn maar zeer ten dele helpen om een volgende bankencrisis te voorkomen. Zolang de mentaliteit in de financiële wereld niet drastisch verandert ligt een volgende crisis steeds weer op de loer. En dat zal een harde noot zijn om te kraken. Het wereldje trekt toch een bepaald slag volk aan en zoals mijn moeder al zei: "Geld graagt".

Terug naar de lijst met boekrecensies

713. James McBride - Lieveheersvogel

Old John Brown is een zeer godsdienstige vagebond die samen met zijn zonen en een klein legertje in de jaren voor de Burgeroorlog in Amerika een groot gebied doortrekt om slaven te bevrijden. Het verhaal wordt verteld door de ogen van Henry Shackleford, een lichtbruine jongen die op zijn twaalfde "bevrijd" wordt tijdens een actie van John Brown, waarbij zijn vader omkomt. Door een misverstand denkt John Brown dat Henry een meisje is en Sjalot heet. Henry ziet dit als de manier om het vege lijf te redden tijden de soms uitzinnige en suïcidale acties van Brown. Henry raakt bevriend met de simpele zoon Frederick van Brown, en samen maken ze allerlei avonturen mee tot ze per ongeluk een lieveheersvogel (het klinkt alsof het om een specht gaat) afschieten. Via een bordeel en een aanval op een wapendepot van het leger weet Henry/Sjalot uiteindelijk los te komen van John Brown.

De activiteiten van John Brown waren de opmaat tot de Amerikaanse Burgeroorlog en op deze manier krijg je een inzicht in de avonturen van deze toch wat halve gare militant. Volgens de recensies is het een zeer humoristisch boek, maar ik vond het wel meevallen. Ook niet vervelend, maar het zal geen blijvende indruk achterlaten.

Terug naar de lijst met boekrecensies

714. John Green & David Levithan - Will Grayson, Will Grayson

Two Will Graysons grow up under very different circumstances, but both are a bit on the periphery of their classes. One is a rich kid with two not too caring doctors as parents, the other is the depressed son of a single mother that can barely make ends meet but is very loving. The rich kid has one best friend, the very gay and outgoing Tiny Cooper, who falls in lover every five minutes, is outgoing, writing a musical on his life and generally totally misnamed, as he is about the biggest guy you can imagine. The other Will Grayson is gay and has to find out that his best friend Maura cheats on him when she introduces him to Isaac on the internet, with whom he falls in love. And that is where the two Will Graysons meet: in a porn shop in Chicago where they both end up because they are in one way or another rejected. And that is where gay Will meets Tiny and they try to build up something. That nearly goes wrong, but then Will and Tiny's best friends jump in to make sure that the book has a happy ending and prove that friendship is more important than love.

A young adult fiction book from the hottest author at the moment : John Green from The fault in our stars. English-wise you have to get accustomed to the prose as half of the chapters are with hardly any interpunction and no capitals, but soon you find out that there is a reason for that. The story itself is rather politically correct: homosexuality (but no one finds it a problem in puritan America), depression and anti-depressives, a bit of bullying, but not too bad. But on the other hand it gives a nice insight into the world of today's young adults and I can see why they love to read books from this author, as it is well-written, funny and full of emotions that kids can relate to.

Terug naar de lijst met boekrecensies

715. Maarten 't Hart - Magdalena

Dat Maarten 't Hart opgroeide in een streng christelijk gezin in Maassluis wisten we al van zijn eerdere boeken. Dat hij zich al jong tegen het geloof verzette ook. Nu wordt er weer een deel van de puzzel ingevuld. Na het overlijden van zijn moeder beschrijft hij haar leven en vooral: zijn leven met haar. Een moeilijk mens, niet alleen voor anderen, maar ook voor zichzelf. Doorleren vond ze onnodig en op alle mogelijke manieren probeert ze te voorkomen dat Maarten naar het lyceum in Vlaardingen gaat. Ik heb bewondering voor het 12-jarige jochie dat zich tegen zoveel ouderlijke druk weet te verzetten en voet bij stuk houdt. Maar haar meest in het oog springende eigenschap is toch de bizarre jaloezie. Ze is er vast van overtuigd dat haar man constant met andere "mokkels"zoals ze dat noemt in de weer is. En dat terwijl vader 't Hart meer met paarden dan met vrouwen heeft. Maar volgens zijn vrouw zit hij in de kerk naar de vrouwen te loeren tijdens het gebed ("En hoe weet je dat dan? Had je je ogen open?" is de terechte vraag van Maarten) en is ze er zelfs heilig van overtuigd dat hij -als ze hem onverwachts met koffie komt opzoeken tijdens zijn werk als grafdelver- een mokkel met fiets en al in een versgedolven graf verstopt heeft. Maarten's broer en zus willen er mettertijd niets meer van horen, maar daar is Maarten dan toch weer net te lief voor, al is hij wel benieuwd met wat voor bizar verhaal zijn moeder nu weer op de proppen zal komen. En daarnaast is het boek een grote afrekening met het geloof: van jongs af aan heeft Maarten al moeite met alle verhalen, met als beste voorbeeld het uitrekenen van de laadtijd van alle dieren in de Ark van Noach.

Een mooie beschrijving, liefdevol en toch met de nodige afstand. Liefdevoller dan Adriaan van Dis over zijn moeder (Ik kom terug), minder dan Jan Siebelink over zijn vader (Knielen op een bed violen).

Terug naar de lijst met boekrecensies

716. Pieter Steinz - Made in Europe

Van de Mattheus Passion van Bach tot de Billy van IKEA, van totaalvoetbal tot Homerus, Pieter Steinz laat in 104 columns (en nog eens 104 afgeleiden) zien wat er in de loop van zo'n 3000 jaar in Europa gemaakt is en waarom dat typisch Europees is. Hij weet ook alles geweldig mooi met elkaar in verband te brengen. Ieder beschreven object staat voor een hele ontwikkelen en wordt in zijn tijd geplaatst. Daarnaast beschrijft Steinz ook hoe en waarom het heeft kunnen ontstaan en hoe het andere "uitvindingen" weer beïnvloedt heeft. En dit alles in het format van prettig leesbare columns compleet met minimaal 1 afbeelding per column. Dit maakt het boek niet alleen goed leesbaar, maar ook een mooi boek om te hebben. En tot mijn verbazing ook een boek dat je snel uitleest: iedere keer ben je benieuwd waar het volgende hoofdstukje over zal gaan en juist omdat het alfabetisch gerangschikt is -en dus zwalkt door tijden, landen en onderwerpen- ben je elke keer weer verrast. Zou alle schilderkunst of muziek keurig geordend op tijd bij elkaar staan dan werd het waarschijnlijk zwaar en langdradig, nu blijft het fris en huppelt en fladdert het boek van A naar Z. Een genot om te lezen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

717. Wouter van Bergen & Martin Visser - De kleine Piketty

Geen boek dat de laatste jaren de economie zo heeft opgeschut als "Kapitaal in de 21e eeuw" van de Franse econoom Thomas Piketty. Maar ook een boek dat met 700 pagina's zo dik is dat maar weinig niet-ingewijden er toe komen om het hele boek te lezen. Ik ben er ook zo één. Dus toen ik in de boekwinkel een klein boekje van 80 pagina's vond waarin de essentie van het boek Piketty wordt uitgelegd leek me dat een mooi compromis. En dat bleek het ook te zijn: de schrijvers slagen erin om de belangrijkste punten van het boek van Piketty goed over het voetlicht te brengen: de onevenredige invloed die in het verleden verworven kapitaal (vermogen) heeft op de ongelijkheid van mensen en hoe moeilijk het is om het uitsluitend arbeid je op te werken naar de rijken. Tenzij je een Amerikaanse supermanager bent natuurlijk...  En dat als we niet uitkijken die ongelijkheid alleen maar erger wordt, zeker bij een stagnerende economie zoals nu. Waarbij je je overigens af kan vragen of er echt sprake is van een stagnerende economie of dat we weer terug zijn naar een normale situatie na de lange periode van grote groei na de Tweede Wereldoorlog. En dat alles gebaseerd op een enorme hoeveelheid historische gegevens, zodat het verrekte moeilijk is om de bevindingen tegen te spreken. Ik hou daar als wetenschapper wel van. De oplossing die Piketty voorstelt is een progressieve vermogensbelasting van een paar procent die in mijn ogen eigenlijk nog helemaal niet zo hoog is.

Terug naar de lijst met boekrecensies

718. Alma Mathijsen - De grote goede dingen

De vader van Mila, Just, speelde in de jaren '60 en '70 viool met Herman, Don en Majoor. Het waren de jaren van het non-conformisme: de hippietijd, de vrije liefde, drank en drugs. En Just deed daar volop aan mee, waarbij hij zijn viooltalent in de ogen van velen niet ten volle benutte. Uiteindelijk sterft hij terwijl zijn dochter nog jong is ( 9 of 10) aan een overmaat drank en sigaretten. Als Mila 18 is gaat ze op zoek naar de verhalen over haar vader. Don is een beroemd violist en als ze op zijn huis last wordt er een violofoon die eerst van haar vader was meegenomen door een onbekende. Samen gaan ze op zoek naar de violofoon. Eerst belanden ze bij Herman in Ruigoord die zijn snor blauwgeverfd heeft en buiten de "normale" wereld leeft. En dan gaat de reis naar Israël, waar Majoor, die in het echt David Cohen heet, inmiddels in Eilat woont. Daar blijkt inderdaad de violofoon te zijn en uiteindelijk krijgt Mila die ook in handen.

Een bijzonder rommelig boek zonder duidelijke structuur en ook onduidelijk wat de hoofdpersoon wil bereiken met haar zoektocht. Dat moet je dan maar van de achterflap afhalen. Ik was blij toen het uit was en dat het geen dik boek was, anders had ik het eind waarschijnlijk niet gehaald.

Terug naar de lijst met boekrecensies

719. Mark Twain - The innocents abroad

In 1867 Mark Twain booked a cruise to Europe on the Quaker City. In the 19th century this was a Grand Tour, with leisurely stops and possibilities to travel overland and board the ship again at another port. It also involved crossing numerous borders. Via de Azores, Spain, France, Italy, Greece, Turkey and Russia the group reaches the highlight of the tour: the Holy Land via Lebanon and Syria. Afterwards they visit Egypt and -after being refused disembarkation in many countries because of fear for infectious diseases- they go back via Spain, Madeira and the Bermudas. And all the while Mark Twain writes his very humorous observations on travelling, travel guides, guide books, travel companions and the various people they meet on the way. And amazingly not much has changed in 150 years. Whoever has been in the Middle East knows the constant plea for "bucksheesh" (baksheesh, a tip) from the locals, the tourists that try to write their names on monuments and bring antiquities home and the travel guides and guide books that tell you stories that are very far away from reality. And Mark Twain describes it in a way that you sometimes have to realize that this book is 150 years old: the evolution theory was only 8 years old and its' ideas not yet widespread and people were not taking pictures left, right and middle.

Some examples of very humorous observations:

- "I thought I was lazy but I am a steam engine compared to a Constantinople dog".

- "We could not bring ourselves to think that St. John had two sets of ashes". (on the multitude of relics lying around Europe)

-  "However, the dancing was infinitely worse than the music".

For me this was the first book by Mark Twain that I read (an American colleague recommended it during an excursion in Tunis) and I really enjoyed it despite the slightly archaic language which made it a slow read.

Terug naar de lijst met boekrecensies

720. Dimitri Verhulst - De zomer hou je ook niet tegen

De zestiger Pierre haalt de bijna 16-jarige Sonny uit de inrichting en rijdt met hem naar Zuid-Frankrijk. Daar wil hij hem op een speciale plaats het verhaal vertellen van de liefde tussen Pierre en Sonny's moeder. Sonny kan niets zelf: niet praten, niet eten, niet poepen en piesen, niet lopen. Hij zit maar als een kasplant in zijn rolstoel en hoort het verhaal van Pierre aan zonder ook maar eenmaal emotie te vertonen. Maar voor Pierre is het belangrijk dit verhaal aan Sonny te vertellen. Dat gaat gepaard met een paar flinke flessen goede wijn en 3 pakjes Gitanes. Over hoe ze elkaar ontmoet hebben, de donderslag die het in hun beider leven gaf, de grenzeloze verliefdheid die bleef, maar ook het verlangen van de vrouw naar een kind en het onvermogen van Pierre om vader te zijn, waardoor ze toch uit elkaar gaan. Uiteindelijk blijkt Pierre een betere vader te zijn dan hij ooit had kunnen bevroeden en dat voor een jongen die niet in staat is om welke emotie dan ook maar terug te geven.

Het boek leest snel, al lijdt het wel aan "mooischrijverij" met veel archaïsche woorden. En het boek lijdt onder het beperkte aantal pagina's, een probleem dat de boekenweekgeschenken van de afgelopen jaren wel meer hebben, bij voorbeeld Tommy Wieringa wiens boekenweekgeschenk nou niet bepaald zijn beste boek was.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Terug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies Door naar de volgende 30 boekrecensies