Boekrecensies 871-900

871. Philip Kerr - Prussian Blue

De Berlijnse politiecommissaris Bernie Gunther wordt door zijn baas Heydrich naar Beieren gestuurd waar, in de afwezigheid van Hitler, een belangrijke zakenman vermoord is op de Obersalzberg, het hoofdkwartier van Hitler.. Het is 1939, de oorlog staat op het punt van beginnen en Hitler komt over een aantal dagen zijn vijftigste verjaardag vieren. Voor die tijd moet de moord opgelost zijn, of moet er in ieder geval iemand gearresteerd en veroordeeld (lees: gedood) zijn zodat de Fuhrer zijn verjaardag onbekommerd kan vieren. Dus  mag Gunther van "onderpaus" Bormann aan het werk, waarbij hij vooral heel erg wordt tegengewerkt: er wDe Berlijnse politiecommisssaris Bernie Gunther wordt door zijn baas Heydrich naar Beieren gestuurd waar, in de afwezigheid van Hitler, een belangrijke zakenman vermoord is op de Obersalzberg, het hoofdkwartier van Hitler.. Het is 1939, de oorlog staat op het punt van beginnen en Hitler komt over een aantal dagen zijn vijftigste verjaardag vieren. Voor die tijd moet de moord opgelost zijn, of moet er in ieder geval iemand gearresteerd en veroordeeld (lees: gedood) zijn zodat de Fuhrer zijn verjaardag onbekommerd kan vieren. Dus  mag Gunther van "onderpaus" Bormann aan het werk, waarbij hij vooral heel erg wordt tegengewerkt: er worden aanslagen op zijn leven gepleegd, de verdenkingen gaan in de richting van grootschalige fraude en daar worden de andere betrokken kopstukken weer niet vrolijk van en daarnaast is Gunther bepaald geen nazi en kan hij ook erg slecht zijn mond houden. Bovendien houden ze in Beieren niet van Berliners (en omgekeerd). Langzaam maar zeker beweegt het onderzoek zich toch in de juiste richting, maar uiteindelijk blijft Gunther ten diepste met lege handen staan.

En dit alles tegen de achtergrond van een verhaal uit 1959, waarbij Gunther door de Oostduitse Stasi achterna gezeten wordt omdat ze willen dat hij iemand voor en gaat vermoorden. Tijdens zijn omzwervingen door Frankrijk en het Saarland komen de herinneringen aan bovenstaande zaak naar boven omdat een van zijn achtervolgers aan de zaak werkte. Deze herinneringen zijn een ingenieuze methode van de schrijver om zich te kunnen focussen op een zaak uit een interessant deel van de Duitse geschiedenis.Een lekker dik boek dat goed wegleest.

Terug naar de lijst met boekrecensies

872. Jan Guillou - Blauwe ster

Alweer het zesde boek uit de serie "De Grote Eeuw" waarin we het leven van 3 Noorse broers en hun nazaten volgen gedurende de twintigste eeuw.

Het is begin jaren '40, Noorwegen is bezet door de Duisters, Zweden heeft een ongemakkelijke vorm van neutraliteit gekozen, waarbij ze neigen naar de kant van de duitsers, zeker omdat die aan het begin de bovenliggende partij vormen. De famillie Lauritzen is verdeeld, sommigen steunen de Duitsers, een is zelfs een fanatieke SS-er, anderen werken voor het verzet. In dit deel volgen we dochter Johanne, die als kapitein is aangesteld bij het Engelse leger, maar als verzetstrijdster en spionne onder de naam Blauwe Ster gedetacheerd is in Zweden. Haar vele tochten naar Noorwegen worden haar bijna fataal, dus op een gegeven moment moet ze vanuit Zweden gaan opereren en soms doet ze ook opdrachten in Engeland. Zo zet ze een vluchtlijn voor Noorse Joden op als deze dreigen te worden gedeporteerd naar de kampen, test ze Franse verzetstrijders die door de Engelsen zijn opgeleid en wordt ze de maitresse van de hoogste Duitse officier in Zweden om geheime documenten te kunnen stelen.

De serie begint minder te worden: het wordt rommeliger, fragmentarischer en minder interessant, maar het blijft vlot geschreven, dus ik heb het boek wel lekker uitgelezen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Hoogleraar kunstgeschiedenis en symbolenleer Robert Langdon wordt door zijn vriend en computer wizzkid Edmond Kirsch uitgenodigd voor een presentatie in het Guggenheim museum in Bilbao. De presentatie is met veel geheimzinnigheid omgeven, maar gaat over het begin en het eind van de mensheid, iets waar de diverse geloven niet bepaald blij mee zijn, omdat het de ontkenning van God zou zijn. De presentatie eindigt in een compleet drama: Edmond wordt vermoord en Langdon gaat samen met de directrice van het Guggenheim, die toevallig ook nog bloedmooi en de verloofde van de Spaanse kroonprins is, op zoek naar het geheim dat Kirsch op het punt stond bekend te maken. Ze worden daarbij geholpen door Winston, de virtuele persoonlijk assistent van Kirsch en een soort van hackersplatform dat steeds gegevens bekend maakt waardoor de hele wereld aan het computerscherm en de beeldbuis gekluisterd blijft.. De tocht voert van Bilbao naar Barcelona, waar ze uiteindelijk achter het geheim komen. Ondertussen is het onduidelijk welke rol de diverse partijen die betrokken zijn bij het koninklijk huis spelen: hoe reactionair is de oude, op sterven liggende koning, hoe modern de kroonprins en wat is de rol van de bisschop die als biechtheer voor hen beiden fungeert?

Zoals ik ergens las: "Dan Brown is geen briljante schrijver, maar hij heeft wel interessante ideeën". Het is inderdaad geen hoogstaande literatuur, maar het leest wel lekker weg en het idee over de rol van computers en artificial intelligence in de (nabije toekomst: is interessant genoeg om tot nadenken aan te zetten.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Zou Lei wordt geboren in het westen van China als dochter van een militair die vooral afwezig is. De toekomst van de Uighurse moslimminderheid waar ze deel van uitmaakt is uitzichtloos en via Mexico komt ze uiteindelijk  in Amerika terecht als illegale immigrant. Ze werkt enorm hard in de horeca en verdient daarmee amperaf genoeg om te overleven. Regelmatig moet ze regelmatig verdertrekken/vluchten omdat de illegale grond haar te heet onder de voeten wordt. Haar grote liefde is hardlopen en een soort krachttraining, wat ze doet op straat en in parkjes op goedkope gympen.

Brad Skinner komt met een enorme onbehandelde PTSS terug uit Irak, waar hij maar liefst 3 keer totaal onvoorbereid en zonder ondersteuning is geweest. Hij weet ergens een kamer te regelen in een kelder en probeert al blowend, drinkend en pillen slikkend te overleven. Als Zou en Brad elkaar ontmoeten ontstaat er een onwaarschijnlijke maar liefdevolle relatie, waarbij Zou en Brad elkaar ondersteunen en samen een min of meer leefbaar bestaan opbouwen. Als de zoon van Brad's hospita na jaren terugkeert uit de gevangenis blijkt deze Jimmy niet alleen geweldadig, maar ook een enorme creep te zijn. Als Brad een keer niet thuis is vergrijpt Jimmy zich aan Zou en dan gaat echt alles mis: Zou vlucht halsoverkop, Brad's PTSS verandert in een complete psychose en uiteindelijk gaat alles mis in twee levens die in het teken staan van overleven.

Geen gemakkelijk of licht boek, maar wel een prachtig boek dat terecht de PEN/Faulkner Award for Fiction won in 2015.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Tiny houses zijn verplaatsbare huisjes van ongeveer 10-30 vierkante meter waar je permanent in woont. Het vraagt om een andere leefstijl: minder bezit, dichter bij de natuur, back to basics. In dit boek beschrijft Monique van Orden tiny houses vanuit allerlei standpunten: waarom, hoe, wat kost het, hoe ontwerp je het. Er staan een aantal verhalen in van bewoners en vooral de echte pioniers beschrijven hoeveel doorzettingsvermogen er nodig is om een goede plaats voor je tiny house te vinden omdat ze niet altijd 100% voldoen aan de bouwregels en onbekend ook onbemind maakt.

Ik ben een fanatieke kampeerder in kleine tentjes, en ik vind dit een ongelofelijk interessante ontwikkeling: breng je ecologische voetafdruk terug door kleiner te wonen, zonnepanelen  te gebruiken, maak je geest vrij door minder bezittingen te hebben en besteed minder tijd aan het huishouden omdat het huis kleiner is . De computer is natuurlijk ideaal: al je boeken, muziek en foto's kan je tegenwoordig opslaan en dan neemt het geen ruimte meer in. Het is ook geweldig voor jonge mensen die de huidige prijzen van koophuizen niet kunnen betalen en ouderen die de wens hebben om kleiner te gaan wonen.

Ik denk niet dat het er op korte termijn van komt, maar het is leuk om te dromen en na te denken hoe mijn tiny house eruit zou zien en dit boek geeft heel veel informatie en inspiratie om over je eigen tiny house na te denken.

 

Terug naar de lijst met boekrecensies

Renée Ballard werkt in de late dienst van de Hollywood politie omdat ze ooit de chef van de moordbrigade, Robert Olivas, beschuldigde van handtastelijkheden maar haar collega's haar toen keihard hebben laten vallen. Ze werkt met haar weinig gemotiveerde collega Jenkins en overdag gaat ze meestentijds peddelsurfen met haar hond Lola en slaapt ze op het strand in een tentje. Zo af en toe gaat ze naar haar oma  inde buitenwijk om bij te kletsen en haar was te doen. Op een avond krijgt ze met een aantal zaken te aken die haar niet loslaten: een oude dame van wie haar credit card wordt gestolen, een transseksueel die gemarteld voor dood op een parkeerplaats wordt achtergelaten en een vijfdubbele moord in een nachtclub. De rest van het boek is Ballard, soms met gevaar voor eigen leven, bezig om deze zaken op te lossen en uiteindelijk lukt haar dat ook, maar de prijs is hoog.

Met Ballard heeft Connelly een hele interessante nieuwe hoofdpersoon gecreeerd, die genoeg een loner is om haar eigen gang te kunnen gaan en haar eigen beslissingen te kunnen nemen. Een mooie aanvulling op Harry Bosch en een boek dat ik tijdens een kort verblijf in het ziekenhuis in een dag al voor de helft uitlas.  

Terug naar de lijst met boekrecensies

Het speciale team van de Zweedse politie, met aanvulling van psycholoog Sebastian Bergman, moet aan de slag met een serie moorden: jonge mensen die als "reality sterren" op de Zweedse televisie zijn verschenen worden dood gevonden in klaslokalen met de uitkomst van een algemene ontwikkelingstest vastgeniet op hun rug. Iemand probeert de domheid op de Zweedse televisie aan de kaak te stellen en doet dat op een wel heel bijzondere manier. Het team probeert zo goed mogelijk een profiel op te stellen van de moordenaar, maar als Sebastian gaat proberen hem uit zijn tent te lokken gaat het wel heel erg mis. Ondertussen spelen er ook nog veel persoonlijke verwikkelingen rond de leden van het speciale opsporingsteam. 

Het eind van de zoektocht is misschien een klein beetje over the top, en helemaal op het eind gebeurt er iets wat vast in deel 6 van de serie weer opgepakt gaat worden, maar het is een spannend en vlot geschreven boek dat je snel uitleest. Ik lees deze serie een beetje erg door elkaar, volgens mij is het handiger om de boeken netjes op volgorde te lezen, dat wel.

Terug naar de lijst met boekrecensies

One Folgate Street, a special, austere house with loads of domotica, designed by the non-compromising minimalist architect Edward Monkford. He lets the house to people (more specifically women with a special trait) who are willing to fill in a very personal questionnaire and, after selection, sign a contract with more than 200 conditions, many of which are quite peculiar. Both Emma ("the girl before") and Jane are willing to sign this document after they have had very traumatizing experiences in their respective lives. Slowly but surely Jane realizes that Emma died in the house and that her death may or may not have been violent. She tries to find out the truth, but this jeopardizes her relationship, her permission to stay in the house and ultimately even her life.

A book with many twists and turns and at the end it left me a bit unsure how it ended. It reminded me of Gone Girl, but this one is easier to understand.

Terug naar de lijst met boekrecensies

De ouders van  Pietro hebben elkaar in de bergen leren kennen, zijn in de bergen getrouwd en delen hun diepe liefde voor de bergen. Iedere zomer huren ze in een afgelegen gehucht in Valle d'Aosta in Noofd Italië een huis waar Pietro en zijn moeder de hele zomer wonen, terwijl zijn vader voor een kortere tijd overkomt. In het begin is de 11-jarige Pietro eenzaam, maar dan leert hij Bruno kennen, die de koeien hoedt en met hem een diepe liefde voor de bergen deelt. Als hij niet met zijn vader bergtochten aan het maken is (later mag Bruno ook mee) spelen de jongens samen en zo ontstaat er een onverwoestbare vriendschap die de rest van hun leven stand houdt. Pietro wordt uiteindelijk documentairemaker en brengt veel tijd in (de bergen van) Nepal door, Bruno begint een boerderij annex kaasmakerij op de alm boven zijn geboortedorp. Als Pietro's vader overlijdt laat hij aan Pietro een stuk land in de bergen aan een meer achter, waar Bruno en Pietro een huis bouwen en Pietro eindelijk zijn vooral afwezig geweeste vader leert begrijpen en waarderen. Pietro wil dat Bruno mede-eigenaar wordt en als Bruno's bedrijf en huwelijk mislopen trekt hij zich terug in dit huis tot het noodlot toeslaat...

Een prachtig boek over vriendschap, liefde voor de bergen en hoe twee heel verschillende mensen toch een solide, levenslange vriendschap kunnen opbouwen. Een boek dat terecht een hit is.

 

Terug naar de lijst met boekrecensies

Na de dood van haar man voelt de 71-jarige Olivia zich vooral opgelucht: een 49-jarig knellend huwelijk met een dwingeland van een man valt van haar af. Dit is niet zo voor haar dochter Roos, die haar vader op een  voetstuk zet, een enorm schilderij van hem pontificaal in de woonkamer hangt die Olivia nu juist net aan het opruimen is en haar moeder er steeds op aanspreekt dat ze niet verdrietig genoeg is. Olivia is ooit onderwijzeres geweest en als een vrijwilligersorganisatie haar uitnodigt om een aantal weken in Afrika les te gaan geven besluit ze in het diepe te springen. Het wordt de tijd van haar leven: het is zwaar, war en primitief, de kinderen die ze les moet geven zijn behoorlijk getraumatiseerd en het gevaar in de vorm van een niet nader benoemd guerillaleger a la het Leger van de Heer in noord Oeganda ligt constant op de loer, maar Olivia heeft de tijd van haar leven. Niet in het minst door de aanwezigheid van Daniel, een vijfenzestig-jarige Afrikaanse vrijwilliger, die reuze charmant en zachtaardig is. Na haar terugkeer thuis laat ze Daniel over komen, uiteraard tot groot ongenoegen van Roos, die alle vooroordelen over Afrikaanse mannen even op een rijtje zet. Als Daniel weer terug moet besluit ze om een meer definitieve oplossing te zoeken in de vorm van een huwelijk, maar dan besluit de regering dat mensen uit het land waar Daniel vandaan komt niet langer welkom zijn. Dus besluit Olivia naar Daniel af te reizen, met alle gevolgen van dien...

Een boek dat hele slechte recensies kreeg, maar ik vond het reuze meevallen. Alleen dat eind... Als Op de Beeck zich te laat realiseert dat ze met een Boekenweekgeschenk niet over de 96 pagina's heen mag en halverwege een zin op moet houden. En dan blijf je toch met een kater zitten. Korte boeken schrijven is blijkbaar ook een kunst.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Als hij aan het kayaken is in de baai bij zijn vader wordt Kurt Austin opeens aangevallen door een school dolgedraaide orka's. Dit is het begin van een reeks avonturen die in het teken staan van het electromagnetisch veld van de aarde en met name de polen. Een bende schurken probeert het magnetisch veld zo te beinvloeden dat de zeeën doldraaien en enorme golven veroorzaken en de plaattectoniek in het gedrang komt. En dit alles op basis van een reeks berekeningen van een natuurkundige uit de jaren '40. Gelukig is de NUMA, het instituut waar Kurt Austin samen met zijn collega's de "speciale projecten" doet, zeg maar het met gevaar voor eigen leven tegenhouden van schurken van divers pluimage. Deze keer komt de de hulp niet alleen van zijn eigen team, maar ook van een spijtoptant die even geniaal als excentriek en rijk is. En tussen de bedrijven door blijkt ook nog eens dat de wolharige mammoet helemaal niet zo uitgestorven is.

Natuurlijk zijn de boeken van Cussler niet bepaald literatuur: de mannen zijn nogal van het pre Me Too tijdperk, alle Russen zuipen de hele dag wodka en een held is ook meteen een bovenmenselijke superheld. Maar soms is dat ook wel eens lekker om tussendoor te lezen. Meestal heb ik de boeken vasn Cussler in het Engels gelezen en helaas is deze Nederlandse versie erg slecht vertaald: de Engelse versie schemert er regelmatig wel heel duidelijk doorheen. In het Nederlands nemen we bij voorbeeld monsters en geen specimens.  Maar och... een lekker ontspannend boek voor als je hard moet werken.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Natuur is van levensbelang: om in te spelen, om in te wonen, om van te eten, om in te recreëren, om te zorgen dat we kunnen ademhalen en dat onze voeten droog blijven. Maar we gaan zeer onverstandig met onze omgeving om. Jan Terlouw laat aan de hand van veel voorbeelden uit zijn leven (van kleine jongen tot mid-tachtiger) zien hoe mooi, bijzonder, complex en belangrijk de natuur is en hoe essentieel het is dat we daar goed mee omgaan. Een natuurkundige die onder natuur toch vooral de biologische kant van het geheel verstaat en een oproep doet om de natuur met zachtheid te behandelen zodat we haar ongeschonden aan ons nageslacht kunnen doorgeven. 

Een leuk boekenweekessay dat tot nadenken stemt van een man die ik, in zijn rol als Voorzitter van de Raad van Toezicht van de Leprastichting, ooit heb leren kennen als een bijzonder aardige, erudiete, vriendelijke en opbouwende man. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

Een 36-jarige kunstschilder wordt volkomen onverwachts door zijn vrouw verlaten. Na een roadtrip van een aantal weken kan hij zich vestigen in het huis van de vader van een vriend dat afgelegen in de bergen ligt. De vader was ooit een beroemd kunstschilder die zijn studietijd rond 1938 in Oostenrijk doorbracht en zich bij terugkomst ging specialiseren in meer traditionele Japanse schilderkunst. Terwijl hij wat schilderles geeft aan de bewoners in het dorp, met 2 vriendinnen vrijt en probeert weer wat te gaan schilderen gebeuren er een aantal dingen die zijn leven zullen gaan beinvloeden. Allereerst vindt hij op zolder een intrigerend schilderij van de oude schilder, voorstellend de moord op Commendatore uit een opera van Mozart. Vervolgens wordt hij 's nachts wakker van een belletje. Dat lijkt uit een soort vervallen tempeltje te komen. Als hij samen met de zilverharige overbuurman van de andere kant van het dal het heuveltje afgraaft vinden ze een lege onderaardse ruimte en een oude bel. Met de bel komt een Idea mee: een kleine versie van de Commendatore uit het schilderij die alleen de schilder kan zien. Door al deze gebeurtenissen begint hij weer inspiratie te krijgen en schildert hij tegen een belachelijk hoge vergoeding het portret van zijn overbuurman. Aan het eind van deel 1 verklapt de overbuurman een geheim en gaat de schilder proberen hem te helpen.

Een heerlijke Murakami met de nodige hoeveelheid magisch realisme: minimensjes, belletjes die geluid worden om half 2 's nachts vanuit een ondergrondse ruimte, noem het maar op. Maar als  Murakami op dreef is geloof je alles en dat is in dit boek het geval.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Wilfried Wils probeert als hulpagent in Antwerpen de oorlog goed door te komen. Dat doet hij voornamelijk door met alle winden mee te waaien en niet echt een standpunt in te nemen. Aan de ene kant zit hij ongeveer elke avond in een nazi-kroeg met zijn vroegere bijlesleraar Frans "Nijdig Baardje", die onvoorwaardelijk de kant van de bezetter heeft gekozen en geen gelegenheid voorbij laat gaan om de Joden te kleineren, mishandelen of uit te schelden. Aan de andere kant helpt hij zijn toekomstige zwager met het verzorgen van een ondergedoken Joodse man, die ze eerst opgepakt hebben bij een soort van razzia. Aan het eind van zijn leven schrijft Wilfried zijn levensverhaal op voor zijn achterkleinzoon in de hoop dat die wel naar hem wil luisteren en zal begrijpen waarom hij welke keuzes heeft gemaakt. Maar zelfs dat (b)lijkt vergeefse moeite. 

Een ontluisterende kijk op het leven van de kleine man in oorlogstijd, die maar een ding wil: overleven zonder al te veel gedoen. Geen enkele van Wilfroed's keuzes is vrijwillig of bewust. De naam "wil" voor het boek is dan ook bijzonder cynisch. Wilfried wil niks maar alles lijkt hem te overkomen. Een boek dat ook aan het denken zet over ons eigen gedrag: wat zou je zelf doen in oorlogstijd? Het is altijd gemakkelijk om in vredestijd te roepen dat je een held zal zijn, maar dat is slechts weinigen gegeven.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Veertien jaar geleden heeft profiler Sebastian Bergman de beruchte seriemoordenaar Edward Hinde achter de tralies gekregen. Maar nu lijkt hij terug: dezelfde gruwelijke modus operandi, inclusief details die nooit aan het publiek zijn meegedeeld. Alleen zit Hinde nog steeds in eenzame opsluiting in de gevangenis. Aan Sebastian de taak om zich als onafhankelijk onderzoeker het onderzoeksteam in te praten en op onderzoek uit te gaan. En dat valt niet mee als je dochter Vanja -die niet weet dat ze je dochter is- niet alleen lid is van het team, maar ook nog een bloedhekel aan je heeft. En het helpt helemaal niet als de moorden ook nog rechtstreeks met Sebastian te maken blijken te hebben. Langzaam maar zeker wordt duidelijk hoe het zit met die discipel van Hinde, maar Sebastian betaalt daar bijna de ultieme prijs voor.

Een boek dat je met recht "gruwelijk spannend" mag noemen: soms worden de details zo levendig (of moet ik zeggen dodelijk)  beschreven dat je het boek even weg moet leggen. Niet een boek voor mensen met een gevoelige maag, wel een boek voor mensen die houden van een spannend en met vaart geschreven verhaal, maar wat is die Bergman een zak!

Terug naar de lijst met boekrecensies

Het tweede deel van de Moord op Commendatore beschrijft hoe het verder gaat met de schilder uit deel 1. Hij krijgt en steeds betere band met het bijzondere meisje Marie dat hij aan het schilderen is, maar op een dag verdwijnt ze. Iedereen in paniek en de schilder weet bijna zeker dat er een magische kracht verantwoordelijk is voor haar verdwijning. Om haar terug te vinden krijgt hij de opdracht om de Commendatore te vermoorden en een reis te maken door een magische wereld, waarbij hij voor allerlei obstakels komt te staan. Uiteindelijk komt hij weer in zijn eigen wereld uit, maar zit hij opgesloten in de onderaardse ruimte die hij eerder samen met zijn overbuurman Menshiki ontdekt heeft. Uiteindelijk wordt hij door zijn overbuurman gered en komt ook Marie weer te voorschijn, al is haar verhaal (dat ze uiteindelijk alleen aan de schilder vertelt) veel minder dramatisch en magisch dan de reis die de schilder ondernomen heeft om haar terug te vinden. Ondertussen is de schilder steeds beter na gaan denken over zijn toekomst, zeker ook omdat hij gehoord heeft dat zijn ex-vrouw zwanger is, maar het kind alleen wil opvoeden. Hij besluit terug te gaan naar zijn oude leventje en is eindigt als een heel gelukkige vader.

Misschien een wat mager slot, maar Murakami blijft een fantastische verteller, die op zijn best is als hij magische landschappen beschrijft, al is de beschrijving van de avonturen van Marie tijdens haar verdwijning ook meeslepend.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Midden in de voorbereidingen voor haar nieuwe show krijgt de cabaretiere Lotte Pradeau een telefoontje uit Frankrijk: haar vader (een Nederlandse ex-minister), stiefmoeder en nog een vrouw zijn vermoord aangetroffen in het landhuis van haar vader in Zuid-Frankrijk en haar broertje Felix is gearresteerd. Felix is een beer van een vent, maar hij is ook zwaar autistisch. Lotte is er van overtuigd dat hij de moorden niet gepleegd kan hebben, maar de Franse politie is overtuigd van wel. Nadat Felix weggelopen is uit de gevangenis volgt een wilde achtervolging, waarbij Lotte zowel haar broer in toom moet houden (om 4 uur moet er getekend worden, om 6 uur moet er gegeten worden en hij is dol op ABBA) als moet proberen de moord op haar vader op te lossen en in leven te blijven. Al die jaren heeft ze haar vader gezien als een reactionaire eikel en hebben ze geen contact gehad, nu blijkt dat er een heel verhaal achter zijn daden zit. Gelukkig is er een oudere rechercheur die er ook van overtuigd is dat er meer achter de moorden steekt en is er een journalist die contact met haar vader had voor zijn dood die haar helpen bij het ontrafelen van de geheimen. De nieuwe show verandert uiteindelijk in een eenmalig optreden waarin de waarheid wereldkundig wordt gemaakt.

Genomineerd voor de Gouden Strop en inderdaad een lekkere doorlezer, al wordt je soms wel heel moe van Felix, maar uit diverse recensies begrijp ik dat het autische gedrag behoorlijk realistisch beschreven is. Wat  maar weer bewijst dat je beter niet op de vlucht kan slaan met je autistische broertje.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Mokhtar Alkhanshali, een Amerikaan van Jemenitische afkomst, groeit op in een ruige wijk van San Francisco. Op school wil het niet erg lukken, maar hij blijkt een enorm talent voor verkopen te hebben. Zijn jeugd heeft hem een snelle babbel en goede mensenkennis opgeleverd, maar hij is ook ongedurig en weet niet precies wat hij met zijn leven aan wil. Tot hij ontdekt dat de eerste koffie uit Jemen kwam. Hij besluit dat Jemenitsche koffie de beste koffie ter wereld moet worden en reist af naar Jemen om te kijken hoe hij dat voor elkaar kan boksen. Hij ontmoet talloze mensen, sommigen goed, anderen kwaadaardig en met veel inventiviteit en ondernemerschap, maar vooral veel mensenkennis weet hij het voor elkaar te krijgen om hele goede koffie te laten produceren en  de mensen ook nog een eerlijke prijs te betalen en fatsoenlijke werkomstandigheden te geven. Maar ondertussen is de Arabische Lente begonnen en breekt er in Jemen een burgeroorlog uit. Met gevaar voor eigen leven weet hij zijn zeer bijzondere bonen Jemen uit te smokkelen en de VS in te krijgen, waar ze met juichende kritieken worden ontvangen en de fijnprovers bereid zijn om 16 dollar (!) voor een kop van zijn koffie te betalen. En zo wordt Mokhtar van portier van een luxeflat een van de bewoners.

Een verhaal opgetekend door Dave Eggers, die een neus heeft voor bijzondere mensen (zie Zeitoun) dat leest als een avonturenroman. Ik ben heel benieuwd hoe het nu verder gaat met Mokhtar en zijn mensen, want het lijkt me ongeveer onmogelijk om zaken te doen met Jemen. Dus even het internet opgegaan en Port of Mokha koffie bestaat nog steeds.

Terug naar de lijst met boekrecensies

In 1963 verdwijnt er een meisje van 13, Alison Carter, uit een klein, afgelegen gehucht in Derbyshire. De nieuwe, jonge inspecteur George Bennett bijt zich samen met zijn collega Tommy Clough vast in de zaak. Al snel valt de verdenking op de stiefvader van Alison, Phil, Hawkin, die ook de pachtheer is van alle bewoners van het dorp. Er komen steeds meer bewijzen boven tafel, maar van Alison ontbreekt ieder spoor. Toch probeert Bennett hem veroordeeld te krijgen voor moord in een tijd dat daar nog de doodstraf voor werd gegeven, maar zonder lijk valt dat niet mee. Meer dan 40 jaar later verdiept een journaliste zich in de zaak en weet uiteindelijk de waarheid boven tafel te krijgen en komt tot een schokkende ontdekking die het hele verhaal op zijn kop zet. En toch heb je geen moment medelijden met Phil Hawkin, want wat hij heeft gedaan tart alle beschrijvingen. 

Het grootste probleem is dat het boek wel heel er lang is en gevuld met het opsteken van talloze sigaretten, dus niet echt informatie waar je op zit te wachten. Ik heb wel betere boeken van McDermid gelezen...

Terug naar de lijst met boekrecensies

Na de oorlog verdwijnt Josef Mengele, de arts die experimenten op mensen uitvoerde in Auswitz, spoorloos. Via een netwerk van oud nazi's komt hij terecht in Argentinie, vervolgens Paraguay en uiteindelijk in Brazilie. En overal wordt hij geholpen door nazi-sympathisanten, ook al gedraagt hij zich onmogelijk. Mengele is doodsbang dat hij herkend wordt, dat de Mossad hem, net als Eichmann, op zal pakken. Maar in plaats van een beetje aardig te doen tegen de mensen die hem helpen jaagt hij ze constant tegen hem in het harnas. Daarnaast blijkt ook hoezeer de Duitse regering na de oorlog en met name in de jaren '50 in gebreke bleef: hij vertegenwoordigt landbouwmachinebedrijf Mengele in Zuid-Amerika, reist zelfs nog naar Europa, zijn familie stuurt hem regelmatig geld via zijn helpers, maar er volgt geen reactie. En zo wirdt Mengele langzaam een oude, bange,  zure man die geen centje spijt heeft van wat hij in de oorlog gedaan heeft, tot hij uiteindelijk in 1979 sterft.

Olivier Guez heeft uitgebreid onderzoek gedaan voor dit boek, dat je eigenlijk geen roman mag noemen, omdat hij balanceert op het randje van non-fictie (er is het een en ander bekend over de naoorlogse jaren van Mengele) en fictie (er is weinig bekend over hoe Mengele precies leefde en dacht). Dat is tegelijktijd de kracht en de zwakte van het boek: wie een roman verwacht krijgt die niet, wie een non-fictie boek verwacht krijgt te veel roman. Maar in sneltreinvaart uitgelezen en dat zegt ook iets. En je gunt de klootzak iedere tegenslag en angst die hij onderweg tegenkomt!

Terug naar de lijst met boekrecensies

Kim Stone is the first police officer to arrive at the scene when a 13-year old girl commits suicide by throwing herself off a belltower at the grounds of her terribly expensive private school. Only Kim does not believe it is suicide and as more children die she -unfortunately- finds that she is right. What follows is a haunting quest to find the truth behind secret societies, bonds for life and the role that children and adults play in keeping up appearances and removing everyone that comes in their way. Luckily there are also vulnerable children like Geoffrey that try to resist and by doing so win the heart of one of Kim's team members, giving him also a lot of valuable information. Not too much I  can say as it will give away clues. 

Angela Marsons is currently my favorite crime thriller writer. This time again she places her novel in an environment where one can combine teeth-rattling suspense with social criticism on outdated institutions like private schools. At breakneck pace she puts outsider Kin and her team in a society where secrecy is more important than lifes.Read it for yourself!

One irritating thing that I now noticed for the second time: some of the pages only show up half on my ereader. I can read it by changing the font size, but there seems to be a bug in the file somehow. Never noticed it with other ebooks...

Terug naar de lijst met boekrecensies

Het laatste, enorme deel van "Mijn strijd" van Knausgard. Een boek waar ik 2,5 jaar over heb gedaan, gelukkig met tussenpozen. Het eerste gedeelte ging heel snel: gewoon de beschrijving van het dagelijks leven van Knausgard en zijn gezin. En dan komt er opeens een heel lang, enorm filosofisch stuk waar je, als je het voor het slapen gaan leest of niet al te snel leest, niet doorheen komt. Een paar keer geprobeerd, maar het wou niet echt lukken.  En toen bedacht ik dat ik het natuurlijk ook gewoon over kon slaan: Knausgard biedt het me aan, maar ik hoef het niet aan te nemen. En daarna ging het weer snel. Niet dat het laatste deel echt licht is: de vrouw van Knaugard, Linda, is manisch depressief en de beschrijving van haar manische en met name depressieve periodes niet echt vrolijke kost, maar wel heel mooi beschreven.

Overall een geweldige serie, waarbij helaas in het laatste deel een stuk zat niet aan mij besteed bleek. Maar wie van Het Bureau van Voskuil houdt zou ook de serie Mijn Strijd moeten proberen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Mehmet wordt geboren in een klein dorpje in het oosten van Turkije, waar het leven verloopt zoals het eeuwen lang verliep. Eigeniljk heet hij geen Mehmet maar Miran, maar zijn Turkse dorpsleraar, die opeens verschijnt en de kinderen leert lezen en schrijven, vindt dat hij een Turkse naam moet hebben. Alles gaat goed tot zijn zachtaardige vader, de verhalenverteller van het dorp, een ongeluk krijgt bij het helpen van een buurman, de slager zijn gebroken been zet en het been uiteindelijk afgezet worden. Ondertussen is Mehmet's oudste broer gezwicht voor de geneugten van de grote stad en zo gaat het steeds verder bergaf. Mehmet's vader besluit terug te gaan naar zijn geboortedorp waar hij nog een stuk land heeft. Maar daar is hij niet bepaald welkom, want de dorpelingen hebben na al die jaren het land in gebruik genomen en willen het niet terug geven. De situatie wordt steeds dreigender en uiteindelijk is het een enorme aardbeving die zorgt dat de dorpelingen andere dingen aan hun hoofd hebben dan het leven onmogelijk maken van de familie. En zo moet de familie weer op zoek naar een nieuw leven...

Een boek vol nostalgie over het harde leven in de dorpen in Oost-Turkije. als je dit gelezen hebt snap je ook waarom zo veel Turken in de jaren '70 naar West-Europa kwamen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

894. Stephen King - The outsider

Terry Maitland is de succesvolle coach van een aantal jeugdteams in een klein stadje. En dan wordt hij opeens gearresteerd voor de bijzonder gewelddadige moord op een jongetje. Ongeveer iedereen heeft hem gezien, onder het bloed, in de buurt van de moordplaats etc, dus het lijkt een duidelijk geval. Maar toch kloppen er dingen niet. Voor dit verder uitgezocht kan worden wordt Terry doodgeschoten nog voor het proces kan beginnen. Maart het blijft knagen aan zijn advocaat en aan de politieagent die hem opgepakt heeft. Deze Ralph Anderson neemt contact op met Holly, de bijzonder slimme, maar licht autistische vrouw die we eerder tegenkwamen in de Bill Hodges trilogie. Met nog een aantal anderen cormen ze een team dat op jacht gaat naar de werkelijke moordenaar. Maar daarvoor moeten ze wel in het bovennatuurlijke gaan geloven en tot het gaatje gaan.

Een boek met kritiek op het Amerikaanse rechtssysteem en een flinke scheut  bovennatuurlijke actie. Meestal kan ik dat bij King wel verdragen, maar het bovennatuurlijke had hier wel een klein beetje minder gemogen want nu ging het ten koste van de geloofwaardigheid van het verhaal.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Als de ik-figuur Niza haar nichtje Brilka moet gaan ophalen uit Wenen omdat ze "ontsnapt" is uit haar Georgische dansgroep die in Amsterdam optreedt, overziet ze de geschiedenis van haar familie: via de levens van acht personen overzien we de familiegeschiedenis, die ook de geschiedenis van Georgië is: van een klein provinciestadje waar een chocolatier een hemels maar zeer gevaarlijk recept voor de ultieme chocolade samenstelt via de Russische revolutie, de terreur van de Georgiër Stalin, de Duitse bezetting waarbij verschillende mensen verschillende keuzes maken en daardoor soms lijnrecht tegenover elkaar komen te staan tot de val van het IJzeren Gordijn. En steeds probeert zelfbenoemd patriarch Kostja  zijn macht aan te wenden om alles goed te krijgen, maar aan het eind van zijn leven is hij al die macht verloren  door de politieke ontwikkelingen en blijft een verbitterde oude man over.  En ondertussen proberen alle vrouwen van de familie hun hoofd boven water te houden: door met de juiste personen te trouwen, door goed te zorgen voor de moestuin die hen door moeilijke tijden heenhelpt, door te dansen, te pokeren of simpelweg door hun mond te houden.

Een hele dikke geschiedenis van Georgië, een beetje lijkend op de serie De Grote Eeuw van Jan Guillou: misschien geen superliteratuur, maar een heerlijk vertelboek, waar je het verhaal als het ware ingezogen wordt. 

Terug naar de lijst met boekrecensies

Om van je vijanden verlost te zijn moet je twee keer sterven. Een groep toeristen gaat de bush van Botswana in met een ervaren gids. Maar dan vallen er doden en komt er tweespalt in de groep: is het de gids of een wild beest of toch iemand anders? Uiteindelijk is er slechts één reiziger die twee weken later meer dood dan levens de wildernis uit komt gestrompeld, doodsbang dat ook zij uiteindelijk ten prooi zal vallen aan de jager. Jarenlang verstopt ze zich op een boerderij in een afgelegen deel van Zuid-Afrika.

Jaren later wordt er in Amerika een man op gruwelijke wijze afgeslacht: hij is een wereldberoemde taxidermist, maar het opzetten van een sneeuwluipaard wordt hem uiteindelijk fataal. En om hem heen vallen nog meer doden: zijn zoon was onderdeel van de groep toeristen die in Botswana spoorloos verdween, een vrouw die jarenlang voor de luipaarden zorgde in de dierentuin van het jachtluipaard wordt door een onbegrijpelijk ongeluk opgevreten en zo gaat het maar door. Rizzoli en Isles doen hun best de zaak op te lossen, maar uiteindelijk kan alleen de doodsbange vrouw uit Zuid-Afrika het mysterie oplossen door de werkelijke moordenaar te identificeren.

Elk jaar heeft De Vakantiebieb een selectie boeken die je op je telefoon op tablet kan lezen. Ik heb geen tablet, maar op je telefoon lukt het ook prima. Bijna helemaal tijdens een intercontinentale vlucht uit Pakistan met vertraging en daardoor gemiste overstap uitgelezen.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Zeven broers besluiten voor 10 jaar hun boerderij te verpachten en de wildernis in te trekken. Daar beginnen ze als jagers, maar als de buit steeds minder wordt (en ze bovendien een flinke schuld op hun dak krijgen tijdens de jacht op een beer) bouwen ze onder veel gekrakeel, tijdens het vertellen van veel verhalen en met de nodige tegenslagen (in brand vliegende sauna's, mislukte oogsten, honger) uiteindelijk een bestaan op als succesvolle boeren. Over alles wordt gediscussieerd en regelmatig ook een flink robbertje geknokt, maar uiteindelijk worden ze het toch steeds vrij snel eens. Iedere broer draagt op zijn manier bij aan het succes: de jongste blijkt de slimste te zijn, de oudste wordt met algemene stemmen tot pater familias benoemd, maar is dusdanig impulsief dat hij door de meest welbespraakte broer regelmatig teruggefloten moet worden. Er is een hele gelovige broer, een beresterke broer, een broer die vooral heel stil is en een broer die heel goed kan schieten. Als ze na tien jaar terugkeren als succesvolle boeren die bovendien kunnen lezen (een voorwaarde om te mogen trouwen) worden ze opeens wel opgenomen in de dorpsgemeenschap en kunnen zo verder hun dagen slijten.

Dit boek is het eerste boek dat ik het Fins verscheen. Het is ook een allegorie op de onafhankelijkheid van Finland, dat lang deel uitmaakte van eerst het Zweedse en dan het Russische Rijk. De stijl is wat eigenaardig: het leest meer als een soort toneelstuk en de taal van de broers is wat gezwollen, maar al met al geen onaardig verhaal.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Op een dag in 1932 wordt John Coffey binnengebracht op de doodstrafafdeling van een gevangenis. Een enorme donkere man die heel simpel is, niet kan lezen en schrijven en gevonden is met de lijken van twee blanke meisjes in zijn armen: alle ingredienten zijn aanwezig om in Amerika de doodstraf te krijgen. Maar langzamerhand komt het personeel (dat grotendeels een hecht team vormt en de gevangenen met respect behandelt) erachter dat John een bijzondere gave heeft, die ik hier niet zal verraden. De andere gevangenen hebben ook allemaal hun eigen verhaal en natuurlijk is er één bewaker die echt niet spoort: soms zit het Kwaad aan de verkeerde kant van de tralies. Allemaal spelen ze een cruciale rol in dit grote en toch kleine verhaal dat oorspronkelijk uitgegeven werd in 6 kleine delen omdat Stephen King wilde kijken of dat soort boekjes (a la Charles Dickens) ook in onze tijd zou werken. Het betekent ook dat aan het eind van ieder deel je een cliffhanger moet hebben, want je moet de lezer dwingen om het volgende (goedkope) deel te kopen. 

En het werkt enorm goed: het is een prachtig verhaal dat alles heeft: spannend, gruwelijk, ontroerend en bij tijd en wijle zelfs grappig als de oude bewaker het verhaal opschrijft in zijn bejaardenhuis waar hij op Hendrik Groen-achtige wijze wordt behandeld door het personeel. Ik heb iedere dag minstens één deeltje uitgelezen. Zeer de moeite waard.

Terug naar de lijst met boekrecensies

Tessa en Marius leren elkaar op school kennen en blijven hun hele leven met elkaar in contact, soms met tussenpozen. Ze zijn allebei getrouwd maar blijven een -heel seksuele- relatie met elkaar hebben. 

Prima allemaal, maar gadverdamme wat een slecht geschreven boek. Ranzige, gevoelloze seks geschreven in een bijzonder slechte stijl met heel veel fouten. Kan iemand Peek het verschil tussen een boomrand en een bosrand uitleggen? Of wat dacht je van de volgende: "Hoge hakken, volle lippen, van hals tot navel losgeknoopt". Lijkt me pijnlijk... Het verhaal is achterstevoren in de tijd geschreven en soms werkt dat bijzonder goed (lees bij voorbeeld Time's Arrow van Martin Amis, prachtig!), maar in dit boek voegt het absoluut niets toe.

Zoals ik ergens in een recensie las: "ik heb mij door liters voorvocht heen moeten worstelen" en zo voelde het voor mij ook. Het is dat het voor mijn leesclub is, anders had ik er na 50 pagina's de brui aan gegeven. En meer woorden ga ik niet vuilmaken aan dit kutboek.

The third installment of the Evan Smoak / Nowhere Man / Orphan X series. This time Evan has to deal with the loss of his surrogate father and as part of the deal also has to take try to keep an adolescent girl that is as troubled as he is alive. His nemesis is trying to kill both of them, but as they go, Evan finds that together Joey and he form a strong partnership. Of course Evan also still srves as the Nowhere Man and in between all the intrigue surrounding the fight with his nemesis, he tries to rescue the son of a poor Mexican man out of the claws of a very lethal gang. 

What follows is a rollercoaster ride of action that is wonderful as an intermezzo between all the "high literature" books that I read. 

Voor reacties (anti-spam: verwijder XX uit adres)

Terug naar de vorige 30 boekrecensiesTerug naar de lijst met boekrecensies